unutmayacağım sözler sarf ediyorum bazen, unuturken bile aklımda kalanlar...sonra bir gün bir yerde yazıya dönüyor..seviyorum bu ardısıra sözcükleri, dudak aramdan çıkamayacak kadar uzun geliyor bazen, işte o anlarda kes yapıştır yaparak dolaşmak istiyorum...
zaman zaman facebook profilime yazdıklarımı paylaşacağım...unutmayayım diye nakarat yapıyorum aslında...
"kimse kimsesiz olduğunu bilmiyor...sabah uyandım, yan komşum gülümsüyordu, çok geçmedi yüzü düştü...bir ölüm haberi daha aktı gözyaşlarından...hayat dedim, bir varsın, bir yoksun..o zaman saklambaç oynamaya da gerek yok...sadece çocukluktan kalan bir alışkanlık...."
"gamsız...aradığım ruh hali buymuş...profilime ekleyim bir zahmet..."
"çoğunluk çoğulken tekilleşen bir dünyanın ıstırabı gibi...çoğaldıkça aynı kefeye sığışmaya çalışan tek tip elmalar gibi terazinin diğer tarafındaki ağırlıklardan daha hafif düşüncelere kayıp gidiyoruz...keşke bir dinlesek birbirimizi, biraz da dinlensek..."
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire