neden en çok yazayım dediklerim arabada gelir aklıma, direksiyon tutarken not da alamam. aklı kaydeden bir cihaz olmalı, şimdi bu düşündüklerimi selendirmeye de üşenirim ya bazen.
ben buyum. şaşırtıcı öykülerim yok benim. alıntı, sızıntı yapılacak cümleler geçemez aklımdan, devrik cümlelere sorular da sıkıştıramam. kelimelerim de bir öncekinden tatsız tutsuz kara kurudur. ama yine de yazmayı severim. çünkü yazdıkça içimden bir can nefes alır. çünkü yazdıkça bilgisayar ekranına düşen izdüşümümden kendimi bulurum.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire