KAR ÖLMEK DEMEKTİR BAZEN....

Bazı bebekler ölmek için doğarlar sanki bu coğrafyada...

Bir vardırlar bir yokturlar...nasıl öldüklerini okurken üçüncü sayfa haberlerinde yüreğimizin en derin kısmına bir acı çöker, gözyaşlarımız yanaklarımıza dökülür de düğüm düğüm yutkunuruz...biz sadece bir fotoğraf karesine bakıp bakıp ağlarız...

Burada yağmur

O fotoğrafda gözü alan kar beyazı

Burada bir hastane bekleme salonunda ateşli bir bebek

Orada karlı kaplı köyün soba ateşinde ısınmaya çalışan evinde ateşli bir çocuk

Burada bebek babasının kucağında sıcacık

Orada çocuk babasının sırtında artık soğumuş...

Adil mi diyorum dünya, hayır değil

Saat gecenin ikisinde ateşi çıkan ve onu doktora götüremeyen bir çocuğun annesi olmak zordur.

Karla kaplamış yolları aşmak ister yürek ama elden birşey gelmez

Memleketin doğusunun kışın hikayesi budur

Kafalarda renkli bereler, ellerde yün eldivenler kayak takımları ile gülümsemek değildir sosyal medyanın en çok beğeni alan fotoğraflarında...

Yüze çarpan soğuğun  elleri çatlatan ve ayaklar ıslakken buz kesen halidir kar...

Gecenin bitmediği, gündüzün yetmediğidir

Kar yolları kapar

Kardan adam yapmayı da bilmez çoğu bebeler orada...

Sobaya atılacak her bir odun için ter dökülür

O evlere şakacıktan bile olsa ne noel baba uğrar, ne bir postacı...

Yollar kapandıysa hayatları kendilerine döner ve beyazlığa bürünür ...

Ve o beyazlığa bak bak ölüm beyazlığı çöker...

Hastalar sedyede taşınır, kadınlar zor da olsa mecburen evde doğurur...birçoğu aşırı kanamadan daha yavrusunu kucağına almadan yumar gözlerini

Ve çocuklar ölür

Çocuklar ateşlenir, çocuklar kusar, çocuklar hastalanır...

Doktor gelemez, onlar doktora gidemez

Çünkü yollar kapalıdır

Gökdelenler diken, havaalanları yapan ve çifter çifter yollar yapan teknoloji de, siyaset de

Açamaz karda yolları....

Zordur...

Ama başka başka memleketlerde taa kutuplara yakınlarda bile kar kapatmazken yolları,

Kar kapatmazken havalanlarını...

Orada bizim doğumuzda yollar kapanır kardan...

Bugün hepimiz bu kareye içimiz yanarak baktık

Bugün hepimizin isyanı kara oldu

Bugün o üç yaşındaki çocuğun ölümüne ağladık

Dünden farklı değildi aslında...

Yarın da farklı olmayacak maalesef...

Biz canımız acıdıkça yüreğimize taş basarız

Biz canımız acıdıkça bağıra bağıra ağlarız

Biz canımız acıdıkça sesimizi çıkarır sonrasında bir ömre yetecek kadar susarız...

Dün de öyleydi,

Bugün de böyle

Yarın da maalesef...

Bir mucize değil, sadece hizmet

Bir mücize değil sadece insana ve hayata değer vermek

Bir mucize değil sadece adil yaşam

Kayak kaymak için açılan tesislerin yollarını açabilen teknoloji varsa,

Kışa teslim olan köylerin yollları da açılabilmeli...

Ve bu sadece ağlamakla olmaz...artık bu fotoğraflara bakıp bakıp ağlama zamanı değil

Birşeyler yapılmalı...